Montaż wentylacji mechanicznej nie tylko ma być zrobiona z dobrych własnościowo materiałów, realizując ważne czynności, innymi słowy właściwą wymianę oraz filtrację powietrza. przyzwoicie skonstruowany układ wentylacji mechanicznej musi charakteryzować się dużym odbieraniem ciepła przy jednoczesnej współpracy z różnymi okablowaniami budynku, z używaniem dostępnych źródeł energii.
Decydując się na stosowanie układu wentylacji mechanicznej na etapie projektowania, nie tylko można otrzymać największe ekonomiczności i ulepszyć prowadzenie instalacji. Na tym etapie wskazane jest pomyśleć nad tym, jakim sposobem skutecznie wykorzystać wszystkie pojawiające się w budynku instalacje tudzież źródła energii odnawialnej, zwiększając skuteczność układu.
W wersji zwykłej system wentylacji mechanicznej nawiewno-wywiewnej ogranicza się do filtracji i zmiany powietrza. Niestety, takie sposób owocuje uciążliwość dla odbiorców, w lecie podnosząc temperaturę w pokojach, a zimą wywołując niesmak zimna dodatkowo przewiewu, równocześnie przechładzając budynek.
Nowoczesne systemy wentylacyjne są zobowiązane zapewnić najwyższy komfort przy możliwie niewielkim wykorzystaniu energii pierwotnej potrzebnej do ich pracy również przetwarzania powietrza.
Gospodarcze plus prawne przesłanki wymuszają w pierwszej kolejności zastosowanie energii uwięzionej w powietrzu zużytym, usuniętym z budynku poprzez użycie na ogromną skalę odzyskiwania ciepła z powietrza odpadowego. Spore możliwości daje powietrzna pompa ciepła, jaka przy równoczesnym wentylowaniu pomieszczeń jest w stanie zaabsorbować sporą cześć ciepła z powietrza i przekazać ją w stanie energii cieplnej do wody użytkowej, osuszając i ochładzając przy tym wynikowo powietrze. Niedogodnościami takiego rozwiązania są tymczasem ograniczenia wywołane wymaganiami dotyczącymi zachowania minimalnej temperatury pracy układu oraz trudności regulacyjne, głównie w przypadku wymagań ciągłego wentylowania mieszkań.
Następnie trzeba mieć na uwadze możliwość zastosowania odzysku energii z gruntu, gdzie na pewnej głębokości ciepłota się stabilizuje. Zależnie od wielkości miejsca, położenia i rodzaju budynku można uwzględnić układ wymiennika gruntowego (GWG), który na sposób bezpośredni będzie działał z wentylacją mechaniczną lub powietrzną pompą ciepła.
Wybór rodzaju GWG jest uzależniony od opcji montażowych, właściwości gruntu oraz winien mieć charakter indywidualny. ewentualnie można użyć energię gruntu dla potrzeb chłodzenia powietrza wentylacyjnego pośrednio, tj. za pomocą solankowej pompy ciepła, której głównym priorytetem w tym miejscu jest uzyskanie ciepła dla co. i c.w.u. W pewnych sytuacjach, przy zachowaniu priorytetów pracy i niedużym nakładzie pieniędzy, można połączyć prace obu tych instalacji, optymalizując wzajemnie ich pracę.
Zaistniałe możliwości połączenia instalacji wentylacji mechanicznej, pompy ciepła i systemów gruntowych GWC nie zawsze mają uzasadnienie ekonomiczne, są jednak doskonałą alternatywę dla tradycyjnych rozwiązań.
Wadą ich wykorzystania są trudności regulacyjne tudzież wynikowe parametry powietrza, jakie otrzymujemy podczas ich użytkowaniu. w sprawie usprawnienia pełnej obróbki powietrza powinno się użyć odmienne instalacje w pomieszczeniach, np. używając nagrzewnicę wodną zasilaną gazem lub energię elektryczną w systemach chłodzenia z bezpośrednim odparowaniem, glikolowych itp.
Sterowanie układem
Programując aplikacje sterujące, należy mieć na względzie nie tylko wymagania użytkownika, zabezpieczenie układu np. przeciwzamrożeniowe, ale też zyski ciepła, tak by układ pracował w oparciu zadaną temperaturę komfortu regulowaną indywidualnie - temperaturą nawiewu lub pomieszczenia w zależności od zapotrzebowania.
W przypadku występowania źródeł chłodu, np. przy zastosowaniu niezależnej klimatyzacji typu split,
wentylacja z odzyskiem energii powinna mieć możliwość aktywacji odzysku chłodu, który załączy się
automatycznie przy korzystnym układzie temperatur.
Osobnym zagadnieniem jest współpraca z nadrzędnym systemem zarządzania budynkiem, np. BMS.
Rozprzestrzenianie się powietrza
Niezależnie od systemy rozwiązań trzeba przeważnie zwracać uwagę na elementy składowe, ponieważ dobre rozwiązanie nie musi przynosić spodziewanych korzyści, w momencie, gdy wykorzystamy niskiej jakości produkty montażowe. Podstawową rolę odgrywają systemy dystrybucji powietrza, od których wymaga się przede wszystkim małych oporów generowanych podczas przepływu i wysokiej trwałości.
nadto w toku rozchodzenia się powietrza potrzebna jest odpowiednia izolacja cieplna instalacji, która jednakowo musi chronić budynek przed powstaniem mostków cieplnych, np. w trakcie sprowadzenia kanałów wzdłuż stropodachów. wybór rozwiązania i sposobu rozchodzenia ma obowiązek mieć na uwadze możliwości architektoniczne również indywidualne ustalenia z inwestorem.
w tej chwili na rynku dostępnych jest kilka rodzajów układów dystrybucji powietrza w układach wentylacyjno-klimatyzacyjnych:
• Przewody elastyczne izolowane i niechronione - proste w zakładaniu i przewożeniu, charakteryzują się mała ceną zakupu. Uwzględniając chropowatą strukturę wewnętrzną i niską wytrzymałość muszą być używane w ograniczonym stopniu, tj. przeważnie na krótkich odcinkach, np. dla celów wygłuszenia hałasu w instalacji.
• Przewody stalowe okrągłe tzw. spiro i prostokątne - optymalne pod kątem jakości, ceny i możliwości montażowych. Umożliwiają zachowanie dobrej izolacji systemu i posiadają szerokie wykorzystanie w układach wentylacyjnych.
• Przewody z tworzyw sztucznych charakteryzują się nie skomplikowanym, szybkim montażem i względnie wysoką ceną. Niestety posiadają ograniczenia w używaniu ze względu na niewielkie promienie, rozmiary i trudności w uzyskaniu odpowiedniej izolacji.
• Prefabrykaty wykonywane z wełny szklanej - lekka konstrukcja, jednakże wysoka cena powodują, że technika jest stosowana rzadziej. Częste błędy pojawiają się na elementach końcowych instalacji, niwelując korzyści wynikające z zastosowania obróbki powietrza.
Zwłaszcza w przypadku instalacji nawiewnej należy zwrócić uwagę na prawidłowy dobór elementów nawiewnych, pamiętając, że źle dobrany nawiewnik potrafi zaprzepaścić cały efekt, jaki został uzyskany podczas mozolnej obróbki powietrza.
Ogólnie elementy rozdziału powietrza w systemach wentylacyjnych możemy podzielić, w zależności od ich funkcji oraz lokalizacji, na:
• sufitowe, np. anemostaty sufitowe, nawiewniki wirowe;
• ścienne, np. nawiewniki kierunkowe i dysze dalekiego zasięgu;
• przypodłogowe, np. nawiewniki szczelinowe, podłogowe.
Podczas doboru należy brać pod uwagę nie tylko jego lokalizację, ale też wydajność, temperaturę, zasięg, jaki powinien zapewnić oraz prędkość przepływu powietrza w strefie przebywania ludzi.
Ważnym aspektem są też względy estetyczne, gdyż w przypadku systemów wentylacyjnych elementy końcowe instalacji stanowią często jedyny element widoczny, powinny być więc dobierane z uwzględnieniem standardu wnętrz i w uzgodnieniu z inwestorem.
Elementy końcowe instalacji stanowią często element regulacyjny instalacji, który jednak nie powinien dławić całego ciśnienia, gdyż wówczas instalacja może generować hałas.
Aspekty montażowe i serwisowe
Głównym zadaniem układu wentylacji jest dostarczanie powietrza, dlatego warto zadbać o ich odpowiednią czystość już na etapie montażu - zgodnie z zasadą „lepiej zapobiegać niż leczyć". Mając na względzie tę zasadę i przy zachowaniu odpowiedniej klasy filtracji powietrza, możemy ograniczyć czynności serwisowe do minimum. Częstotliwość i sposób serwisowania powinny być określone przed producenta urządzeń oraz wykonawcę, który powinien przekazać szczegółowe wytyczne eksploatacyjne systemu po zakończeniu prac montażowych.
Artykuł na podstawie: instalator.pl
RSS Feed